Uit de Minimale Klinische Gegevens die door de ziekenhuizen geregistreerd worden, blijkt dat in 2007, het meest recente jaar waarvoor blijkbaar gegevens beschikbaar zijn, niet minder dan 155 jongeren van negentien jaar of minder in Belgische ziekenhuizen werden opgenomen wegens alcoholintoxicatie. Acht van deze jongeren waren zelfs jonger dan vijftien. Dat blijkt uit het antwoord op een vraag die ondergetekende stelde aan de Minister van Volksgezondheid Laurette Onkelinx over alcoholintoxicatie bij jongeren.
Het fenomeen comadrinken heeft in ons land nog niet dezelfde angstwekkende proporties aangenomen als in Groot-Brittannië, maar de cijfers zijn op zich al zorgwekkend genoeg. Het probleem is klaarblijkelijk ernstiger in Wallonië dan in Vlaanderen. Tegenover 54 meldingen in Vlaanderen staan er 93 in Wallonië en 6 in Brussel. Rekening houdend met het bevolkingscijfer stelt men dus in Wallonië ruim drie keer meer gevallen van alcoholintoxicatie vast dan in Vlaanderen.
Terwijl het aantal gevallen bij meisjes lijkt te stagneren, is er bij jongens nog steeds een onrustbarende toename: +23% tussen 2005 en 2006, en nog eens +11% tussen 2006 en 2007. Men moet hierbij voor ogen houden dat dit slechts het topje van de ijsberg is. Alleen de ergste gevallen van alcoholintoxicatie komen in de statistieken terecht. Daarnaast zijn er ongetwijfeld nog duizenden jongeren die hun roes elders uitslapen, maar die evengoed dronken zijn geweest en die evengoed een ernstig alcoholprobleem hebben.
In het licht van deze evolutie pleit het Vlaams Belang dan ook enerzijds voor doorgedreven preventiecampagnes en anderzijds voor strenger toezicht op de verkoop en het schenken van alcohol aan minderjarigen. De minderjarigen zelf moeten in geval van alcoholmisbruik beter worden opgevolgd.
Het Vlaams Belang betreurt bovendien dat de politiek ter zake dikwijls zeer tegenstrijdige signalen uitzendt. Hoe kan de overheid op een geloofwaardige manier campagne voeren tegen alcoholmisbruik, als ze tegelijkertijd een gedoogbeleid voert inzake softdrugs, en slechts met mondjesmaat optreedt tegen harddrugs, die stuk voor stuk veel gevaarlijker zijn dan alcohol? Hoe kan een campagne tegen alcoholmisbruik geloofwaardig zijn, als sommige ministers in kennelijke staat van dronkenschap op televisie verschijnen, en zelfs in de media nog pronken met een levensstijl waarin alles draait rond snelle auto’s, mooie vrouwen en dure champagne?
Nele Jansegers
Volksvertegenwoordiger
