Ja, het is een schande dat het in dit land zes jaar duurt voor een rechtbank uitspraak doet. En ja, het kan zijn dat het bewijsmateriaal tegen Dyab Abou Jahjah en zijn AEL-adjudant Ahmed Azzouz al bij al zwak en weinig overtuigend was. Maar dat neemt niet weg dat de vrijspraak van de AEL-kopstukken een wrange nasmaak achterlaat. Vorig jaar nog werden Jahjah en Azzouz veroordeeld tot één jaar cel, vanwege hun aandeel in de zware rellen in Borgerhout in 2002. Nadat een psychisch gestoorde man de islamleraar Mohamed Achrak had doodgeschoten, lieten opgehitste allochtone jongeren een spoor van vernieling achter. Abou Jahjah schreeuwde dat het om een racistische moord ging, iets wat pater Leman trouwens ook uitdrukkelijk deed “tot bewijs van het tegendeel”…
Het Antwerpse Hof van Beroep heeft Jahjah en Azzouz nu vrijgesproken van het “aanzetten tot geweld”. Volgens zijn advocaat moet die aanklacht heel concreet aangetoond kunnen worden en dat kon de aanklager niet. De rechtbank volgt die argumentatie en zegt dat Jahjah de rellen niet uitlokte “omdat hij niet opriep om concrete criminele feiten te plegen. Hij riep niet op om auto’s of winkelruiten te vernielen of (politie)mensen te molesteren. En dat is nodig om hem te veroordelen. (…) Er is geen bewijs dat Abou Jahjah opriep tot concrete feiten. Hij stopte die feiten ook niet, hoewel hij daartoe het morele gezag bezat. Maar daarvoor kan hij niet worden gestraft. Hij deed niets onwettigs.”
Dat staat – moet het nog gezegd? – in schril contrast met de politiek gestuurde veroordeling van het Vlaams Blok. Het Vlaams Blok werd veroordeeld wegens het “aanzetten tot vreemdelingenhaat”. Maar dat wordt hier zo ruim geïnterpreteerd dat elke kritische uitlating over het vreemdelingenbeleid en de manke integratie van grote groepen vreemdelingen als ‘racisme’ bestempeld kan worden. Bewijzen en concrete feiten waren ver zoek, het ging om een intentieproces. Of, zoals de wijze rechter in eerste aanleg vonniste: “Op geen enkel moment maken de dagende partijen gewag van welbepaalde feiten van discriminatie die gepleegd zouden zijn door een verantwoordelijke of door een lid van de politieke partij Vlaams Blok en in naam van deze partij, noch een oproep tot concrete daden”… Maar, u kent de afloop: het Vlaams Blok moest en zou veroordeeld worden en zo gebeurde.
Mogelijk krijgt het proces tegen Abou Jahjah nog een staartje. Een lachende Jahjah liet meteen na zijn vrijspraak weten dat hij nu een klacht zal indienen tegen toenmalig burgemeester Leona Detiège en ex-premier Verhofstadt. “In een democratie mag je politieke dissidenten niet met juridische middelen onderdrukken”, zegt Jahjah. We lusten de man niet, maar op dat punt heeft hij wel gelijk.
