In de wandelgangen van de VRT stijgt gemor op na de schorsing van twee journalisten die een ontluisterend boek over Johan Vande Lanotte schreven. VRT-journalisten houden vol dat de hoofdredacteur en de directie gezwicht zouden zijn voor externe druk. “Zo maakt Rademakers van het boek toch weer een VRT-kwestie, terwijl hij net had gezegd dat de VRT hier niets mee te maken had. Bovendien lijkt het nu alsof Vande Lanotte maar te blazen had om zijn zin te krijgen…” (Het Laatste Nieuws, 23.05.12)
Sommige VRT-journalisten zijn niet opgezet met de gang van zaken, maar protest helpt niet. “Rademakers is een manager, geen journalist. Hij houdt niet van overleg. Bevel is bevel. Hij beslist, wij moeten slikken”, klinkt het. Rademakers is geen journalist, maar wel een socialist. Wellicht verklaart dat ook een en ander…
Rode burcht
De VRT beroept zich voor de sanctie tegen de journalisten op het argument dat zij “het geloof in de onafhankelijkheid van de openbare omroep niet in het gedrang mogen brengen”. Maar dat is net wat Rademakers en de VRT zèlf bereiken met deze schorsing. Die bevestigt en versterkt alleen maar het beeld van de VRT als rode burcht. Dat is ook de teneur van de reacties in de publieke opinie.
“Twee journalisten worden door de VRT geschorst omdat ze de waarheid durven te schrijven over de keizer van Oostende. Dit is het beste bewijs dat de VRT zo roodgekleurd is als maar kan. Een schande voor een zogezegd ‘onafhankelijke’ omroep”, luidt het in een lezersbrief. De VRT heeft met deze zaak flink in eigen voet geschoten. We zetten voor u nog wat reacties op een rijtje.
