Vlamingen en Walen verschillen erg van elkaar, en dus hebben ze onder andere ook een totaal verschillende sociaaleconomische realiteit, wat bijvoorbeeld nog recent bleek toen de statistieken inzake schorsing van werklozen bekend raakten. Men telt niet minder dan 63% van schorsingen, want met een lage werkloosheid in Vlaanderen van amper 7% enkel verklaard kan worden door de strenge controle en de effectieve sanctionering.
Ook het syndicaal gebeuren draagt steeds vaker de stempel van de overduidelijke verschillen tussen Vlamingen en Walen. En los van de vraag of een staking het beste middel is om arbeidsplaatsen te behouden, lijkt ‘stakingsbereidheid’ in België een woord met twee verschillende inhouden te zijn. Op 17 november 2007, toen de zware herstructureringen bij Volkswagen bekend werden gemaakt, legden de werknemers het werk in Vorst stil. De leiding van VW Vorst kwam tijdens het jaareinde met op het eerste gezicht ‘genereuze’ plannen op de proppen, en maandag laatstleden werd een referendum onder de werknemers georganiseerd om te beslissen om het werk eventueel te hervatten.
De titel in Het Nieuwsblad (07.01.2007) spreekt boekdelen: “Vlamingen willen werken, Walen willen staken”. Het begint al met de verschillende perceptie van de voorstellen van de VW-leiding: “Aan Vlaamse zijde luidde de boodschap dat er een goed akkoord was onderhandeld. Aan Waalse zijde klonk er ontevredenheid, er was te weinig uit de brand gesleept”.
Hoe men uit dit aanslepend sociaal conflict geraakt? “Vlaamse vakbondsmensen pleitten in de zaal voor werkhervatting, maar hun Waalse collega’s riepen op tot verder staken. Een enkele keer kwam het daarbij zelfs tot een handgemeen tussen twee afgevaardigden”. De journalisten werden op een bepaald moment uit de zaal gezet waar het referendum plaatsvond, omdat “we jullie veiligheid niet kunnen garanderen”. Na het bekendmaken van het resultaat, waarbij 54% van de arbeiders en 78% van de bedienden voor werkhervatting koos, vielen bij Waalse arbeiders harde woorden: “Vendu” en “C’est pas fini”. De Walen dreigen dus met verdere acties, waarop een Vlaamse vakbondsman reageerde: “Die dreiging toont het verschil in mentaliteit tussen Walen en Vlamingen. Maar er is niets aan te doen: het referendum heeft beslist tot werkhervatting en daar moet iedereen zich naar schikken”. Wij zijn benieuwd naar de Waalse reactie. En wij zijn vooral benieuwd naar de reactie van de vakbondstop, die ondanks verschillende opvattingen binnenin de vakbonden (wij verwijzen naar de splitsing van de socialistische metaalcentrale) blijft vasthouden aan achterhaalde unitaire structuren.
Afdrukken