Een paar duizend mensen hebben gisteren in Antwerpen afscheid genomen van Marie-Rose Morel. De statige kathedraal was veel te klein en honderden mensen wachtten urenlang in weer en wind tot Marie-Rose naar buiten werd gedragen.
Het werd een sereen en erg aangrijpend afscheid. De toespraken lieten niemand onberoerd. Haar oude studiegenoot Bart De Wever, haar trouwe vriend senator Jurgen Ceder, haar zus en haar moeder namen het woord. “Waarom jij? Waarom een moeder van twee prachtige kindjes? Geen enkel woord kan helpen om jouw verlies te aanvaarden”, aldus Bart De Wever. En tegen Frank Vanhecke: “Frank, je bent een grote mijnheer, sta me toe dat te zeggen tegen deze massa mensen hier bijeen.” Waarmee De Wever perfect de gevoelens van de aanwezigen – binnen en buiten – vertolkte.
Jurgen Ceder haalde met de nodige humor herinneringen op aan Marie-Rose, die als een charmante wervelwind en door het leven ging. Mevrouw Morel had nog een bemoedigend woord voor alle lotgenoten die – buiten de schijnwerpers van de media – hun gevecht tegen kanker moeten voeren. Na elke toespraak volgde er applaus ter instemming.
Marie-Rose Morel liet niemand onberoerd, zoveel is duidelijk. De massale reacties bij haar overlijden en de aanwezigheid van politici uit andere partijen op de begrafenis tonen aan dat zij het hart van Vlaanderen had veroverd en dat politiek er even niet toe doet. Bij het verlies van een jonge vrouw, moeder, echtgenote, en haar volgehouden strijd tegen die vreselijke ziekte past alleen ingetogen stilte en respect. Maar bij de RTBf denken ze daar blijkbaar anders over…
