De EU is in handen van een kudde struisvogels en koppige werkelijkheidsontkenners. Om de euro en de EU te redden, zullen de hardwerkende lidstaten opnieuw diep in hun buidel moeten tasten en de bodemloze putten van landen als Griekenland en Portugal moeten vullen. “Maar waarom zou de euro de Fin ervan moeten overtuigen solidair te zijn met de Griek, als de Vlaming al klaar is met zijn gedwongen solidariteit met de Waal”, vraagt Syp Winia zich af (Elsevier, 02.07.11).
Volgens Winia dreigt Europa ten onder te gaan aan de eigen grootheidswaanzin en megalomane uitbreidingsdrift: “Wie niet het hele ‘project’ wil opblazen, kan beter de pretenties en ambities reduceren. Niet elk land kan lid worden; bij de huidige oostgrenzen houdt het echt op. Niet elk land kan meedoen met de ene, ongedeelde munt. Wie zich niet aan de regels houdt, zal de eurozone moeten verlaten.” Klare en verstandige taal, maar hardleerse eurofielen als Herman Van Rompuy, Guy Verhofstadt en Yves Leterme kiezen voor de vlucht vooruit en drukken het EU-gaspedaal nog wat dieper in.
Intussen rijzen meer en meer vragen bij het democratische gehalte van Europa en de verregaande aantasting van onze soevereiniteit. “Terwijl de Arabische wereld opstaat om het heft in handen te nemen en democratie eist, sluimert Europa in de dictatuur. De democratische traditie is versleten, volkomen uitgeput, de burgers zijn doodgesard en staan onder toezicht. De macht die door het volk gedelegeerd werd, is geamputeerd en ondergebracht in een omgeving die geen pottenkijkers toelaat. Wie staat er écht aan het roer? Wie houdt de touwtjes in handen? Waar? Met welk doel? Niemand weet het.” Dat schrijft de Duitse politicoloog Hans Magnus Enzensberger.
Een bikkelharde analyse die wij als enige eurokritische partij in Vlaanderen – en fier dat te zijn – alleen maar kunnen onderschrijven. Het is ook de teneur van onze jongste advertentiecampagne waarin wij scherp protesteren tegen het feit dat wij niet alleen de melkkoe zijn voor Wallonië, maar ook meer en meer voor Europa. Is het u trouwens ook al opgevallen hoe de regimepers en de openbare omroep elke eurokritische stem krampachtig weren uit het ‘debat’. Een ‘debat’ dat er bij gebrek aan afwijkende geluiden uiteraard geen is…
O ja, en dan heb je nog onze eurofiele vrienden van de N-VA. Hun onbegrijpelijke houding zorgt niet alleen bij Bruno Valkeniers voor gefronste wenkbrauwen. “De euroforie leeft nog wel in de harten van door achterhaalde lectuur geïnspireerde politici à la Bart De Wever die graag België zouden zien ‘verdampen’ in Europa. Maar in een stinkende modderpoel verdampt er juist niets!…”, spot Christian Dutoit in ‘Meervoud’. En daar hebben we niks aan toe te voegen.
Afdrukken