Het Vlaams Belang is verontwaardigd over het uitblijven van een echt veiligheidsbeleid binnen de spoorwegen. “Al geruime tijd confronteren we de bevoegde minister van Mobiliteit Georges Gilkinet (Ecolo) met de snel oplopende agressiecijfers binnen de spoorwegen”, zegt Kamerlid Frank Troosters. “Maar nu al is duidelijk dat in 2021 een nieuw record gehaald zal worden inzake geregistreerde geweldplegingen.
Afgelopen vrijdag werd een treinbegeleidster van de NMBS het slachtoffer van zinloos geweld. Ze werd brutaal aangevallen, kreeg verscheidene zware vuistslagen in de maag en werd gewond achtergelaten op het perron van het station in Ottignies. “We eisen dan ook dat de prioriteit van het spoorwegbeleid zonder dralen bij het verhogen van de veiligheid in de stations, op de perrons en in de treinen gelegd wordt”, aldus Troosters. “Treinreizigers voelen zich niet veilig en het NMBS -personeel geraakt steeds meer gedemotiveerd.”
“De beleidsverantwoordelijken, Gilkinet op kop, blijven doof voor onze herhaalde oproepen om snel en kordaat in te grijpen”
“Dit jaar, dat nog niet eens afgelopen is, waren er al dubbel zoveel feiten van agressie dan een jaar geleden. En het feit dat niet enkel treinreizigers maar ook het NMBS -personeel steeds meer het slachtoffer wordt van geweld is een bekend gegeven”, vervolgt Troosters. “Toch beperken minister Gilkinet en de CEO van de NMBS, mevrouw Sophie Dutordoir, zich bij elk nieuw feit steeds tot het obligaat uiten van verontwaardiging, een zinloze oproep tot respect en het aankondigen van nieuwe beloften die achteraf onuitgevoerd blijven.”
De recepten van het Vlaams Belang zijn duidelijk: onmiddellijk investeren in mensen en middelen zodat elke vorm van agressie of geweldpleging direct beteugeld kan worden. “geweld of agressie kan en mag op geen enkele wijze getolereerd worden”, besluit Troosters, die minister Gilkinet opnieuw zal ondervragen, op zijn verantwoordelijkheid wijzen en aanmanen tot concrete actie. “In plaats van het huidige pamperbeleid dient er werk gemaakt te worden van een hard lik-op-stuk beleid met snelle en strenge bestraffingen die effectief uitgevoerd moeten worden. Enkel zo kan men komaf maken met het gevoel van straffeloosheid dat momenteel heerst bij geweldplegers.”
