In de kijker: Bob De Brabandere
In de reeks ‘in de kijker’ blikken we even terug op het voorbije werkjaar. Wat hebben de parlementsleden er vooral van onthouden? Vandaag vragen we het Brussels Parlementslid Bob De Brabandere.
De Brusselaar wordt geconfronteerd met een cascade aan crisissen: een veiligheidscrisis, een immigratiecrisis, een financiële crisis en een politieke crisis. En men is er op alle niveaus voor verantwoordelijk. Zowel de Brusselse regering in lopende zaken als de regering-De Wever laten, behalve in het beste geval wat symboolmaatregelen, de zaken op hun beloop. Waar men miljarden kon vinden voor defensie om ons te verdedigen tegen een eventuele buitenlandse vijand in de toekomst, zijn burgers vandaag onveilig in hun eigen straat. Intussen zitten de gevangenissen overvol, zijn de parketten onderbemand en gefinancierd en staat het water de politie aan de lippen. 90 procent van de illegalen die worden opgepakt voor criminele feiten, worden noodgedwongen vrijgelaten. De ramp van het wanbeleid van de voorbije regeringen, waar alle andere partijen voor verantwoordelijk zijn, van N-VA tot de PS, is nooit zichtbaarder geweest.
En intussen is er nog steeds geen Brusselse regering. Het énige waar de traditionele partijen het wel over eens zijn, is dat de énige partij die waarschuwde voor wat allemaal misliep, niet mag mee doen. Ik denk daar het mijne van.
Wat zijn uw voorspellingen voor het komende parlementaire jaar?
De Brusselse regeringsvorming zal op een bepaald moment wel lukken, maar niet om de juiste redenen. Te verwachten is dat één of meerdere zogenaamd Vlaamse partijen naar goede gewoonte een knieval zullen maken voor de PS, die de eigenlijke boosdoener is omdat zij de Vlaamse meerderheid niet respecteert. Dat zullen ze kaderen als “politieke verantwoordelijkheid”. Vervolgens zal men met de Brusselse regering, behalve wat gerommel in de marge, niets doen aan de problemen die deze stad teisteren. De vuile straten, de onveiligheid, het in stand houden van profitariaat, … Het zal allemaal gewoon doorgaan. De federale regering zal langs haar kant niets veranderen aan het illegalenprobleem en behalve wat symboolmaatregelen, aan de veiligheidssituatie in onze straten. Ik zie de toekomst somber tegemoet. Nochtans kan men met wat goede wil een slechte situatie snel keren. Het nultolerantiebeleid van Rudy Giuliani in het New York van de jaren 90 kan daarbij als voorbeeld dienen.
We zijn weerkundig nog zomer, hoe ziet een ideale zomerdag er voor u uit?
Niet per se een dag, maar wel mijn hele zomer: in de zomer breng ik in de eerste plaats graag tijd door met familie. Een boek, wat zwemmen, … meer moet dat niet zijn. Ik ben ook een begenadigd amateur-kok en bbq-liefhebber, dus ik maak zeker ook tijd om zo vaak als mogelijk de houtskool aan te steken, liefst voor een zogenaamde low & slow-sessie. En tenslotte kan een portie heavy metal nooit ontbreken: zoals elk jaar trok ik met volle zin naar Kortrijk voor het Alcatraz Metal Festival. Overigens was ik lang niet het enige VB-parlementslid dat je daar in de pit kon aantreffen.
