In de kijker: Dominiek Sneppe
De rust en de kalmte van een parlementair reces vormen het ideale moment om even terug te blikken op het voorbije werkjaar. Wat hebben de parlementsleden er vooral van onthouden? Vandaag vragen we het Dominiek Sneppe, lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers, waar ze zich bezighoudt met volksgezondheid.
Het afgelopen parlementaire jaar was er één van gemiste kansen, institutionele inertie en een opvallende afwezigheid van politieke moed. Het begon al met de herbevestiging van Frank Vandenbroucke van Vooruit als minister van volksgezondheid, terwijl de N-VA de vorige legislatuur tot driemaal toe zijn ontslag eiste. Zoiets gaat er bij mij niet in.
Wat me vooral is bijgebleven, is hoe deze federale regering er systematisch niet in slaagt om de fundamentele problemen van ons land aan te pakken. Of het nu gaat over veiligheid, migratie, energie, justitie of koopkracht: het beleid is niet structureel, en getuigt van een totaal gebrek aan visie. Kortom: de kiezer koos voor verandering, maar krijgt meer van hetzelfde onder De Wever, een Vivaldi 2.0 dus. Met de N-VA aan het roer blijft alles bij het oude, de staatsschuld neemt zelfs nog toe, dus van rekeningen op orde brengen is er zeker geen sprake. Anderzijds ervaar ik meer en meer dat de kleinste partij in deze regering, Vooruit, wel het meest te zeggen heeft.
Wat zijn uw voorspellingen voor het komende parlementaire jaar?
Ik voorspel dat de migratiestroom niet zal afnemen, en de onveiligheid enkel maar zal toenemen door een gebrek aan een krachtdadig beleid. De realiteit dringt zich op: onze sociale zekerheid kraakt, onze veiligheid staat onder druk, onze energiefactuur blijft ondraaglijk hoog en de migratiefactuur dikt maand na maand aan. Dit is niet langer houdbaar. Meer en meer mensen zien het einde van de maand met lede ogen en vooral met lege portemonnees aan.
Als lid van de commissie Volksgezondheid voorspel ik dat Vandenbroucke zijn gedacht zal blijven doen, misschien met hier en daar wat symbolische aanpassingen. Zijn kaderwet zal er komen. Dat betekent dat de artsen wellicht harder actie zullen voeren en dat dit een probleem zal vormen voor de zorgcontinuïteit. Als er dan ongelukken gebeuren heeft de minister dat op zijn geweten. Maar daar ligt hij allicht niet van wakker.
We zijn zomer, hoe ziet een ideale zomerdag er voor u uit?
Voor mij is een ideale zomerdag een dag waarop de druk van de politieke agenda even wijkt en ik in alle rust tijd kan doorbrengen met mijn gezin. Een stevige wandeling in de natuur, een goed boek in de schaduw van een boom, een frisse pint op een leuk terrasje of een lekkere braai met vrienden in de tuin. Geen grote luxe, maar tijd voor eenvoud en reflectie.
En het is ook de periode waarin ik dossiers doorneem zonder de druk van de actualiteit, waarin ik opnieuw scherp kan stellen waar het na het reces écht om moet gaan. Want ook dat is politiek: weten waarvoor je het doet, en dicht bij de mensen blijven.
