Desastreuze eindbalans bevestigt analyse Vlaams Belang: aantal asielaanvragen stijgt met bijna 50 procent in drie jaar tijd!
Zoals te verwachten en door het Vlaams Belang meermaals voorspeld, piekte de asielinstroom vorig jaar met zowat 28.000 aanvragen tot nieuwe hoogten. In vergelijking met het jaar voordien ging het om een stijging van 18 procent. Daarmee wordt de trend bevestigd die zich al eerder inzette: ook al in 2018, het laatste ambtsjaar van voormalig staatssecretaris Theo Francken, dikten de cijfers fors aan (+ 19 procent).
Wie de cijfers van de afgelopen jaren op een rijtje plaatst, kan niet anders dan concluderen dat het Belgische asiel- en migratiebeleid compleet in de soep is gedraaid. In drie jaar tijd steeg het aantal asielaanvragen in dit land met liefst 48 procent. Deze ontwikkeling hoeft niet te verbazen. Net zoals het asiel- en immigratiebeleid van Theo Francken vier jaar lang in grote lijnen een verderzetting was van dat van zijn voorgangster Maggie De Block, is het beleid van De Block vandaag feitelijk slechts de verderzetting van dat van Theo Francken.
Veel beterschap lijkt helaas niet in zicht, aangezien nog steeds de verkeerde prioriteiten gelegd worden, stelt Dries Van Langenhove in een reactie: “Terwijl voor het eerste kwartaal van dit jaar het budget voor de opvang van asielzoekers werd verhoogd tot 152 miljoen euro (+ 134 procent), werden de middelen voor de terugkeer met meer dan 30 procent ingekrompen tot amper nog 1,6 miljoen euro!”
Hij wijst in dat verband ook op de recente uitspraken van Jean-Pierre Luxen, directeur-generaal van Fedasil, waarin hij stelde dat gemiddeld zevenhonderd bijkomende opvangplaatsen per maand nodig zijn en België in deze context “ofwel een opvangwerk van 40.000 tot zelfs 50.000 plaatsen moet oprichten (…) ofwel een spreidingsplan toepassen.”
In het licht van de desastreuze eindbalans voor 2019, herhaalt Van Langenhove zijn pleidooi voor een dringende en dwingende trendbreuk in het asiel- en immigratiebeleid. Zoals Denemarken heeft aangetoond, is een daadwerkelijke verstrenging van het asielbeleid wel degelijk mogelijk én levert ze ook resultaten op. Een verderzetting van het gangbare Belgische beleid daarentegen is tot mislukken gedoemd en staat synoniem voor dweilen met de kraan open
