Kosten van leefloon voor studenten exploderen

Uit cijfersĀ die Kamerlid Ellen SamynĀ (VlaamsĀ Belang) opvroeg bij minister van Armoedebestrijding Karine LalieuxĀ (PS)Ā blijkt dat de kosten voor het leefloon voorĀ minderbedeeldeĀ studenten de pan uit swingen.Ā āAlhoewelĀ tussen 2018 en 2021 het aantal betrokken studentenĀ slechtsĀ een lichte stijging vertoontĀ (vanĀ 33.139 in 2018 naar 35.863 in 2021) is de kost voor de federale kas bijna verdubbeld: van 14,7 miljoenĀ euro naar 27,3 miljoenĀ euroā, aldus Samyn.Ā āEnĀ daarvan gaat net geen 80 procent naar Franstalig BelgiĆ« met Brussel als absolute uitschieter, dat bijna goed is voor een derde van alle middelen.ā
DeĀ wet op de Maatschappelijke Integratie uit 2002 voorziet onder meer in het toekennen van een leefloon aan studenten die geen eigen middelen hebben. āDe federale overheid past tussen de 55 procent en 70 procent van dit bedrag bij aan de OCMWās, waarbij de grote OCMWās meer terugbetaald krijgen dan de kleineā, vervolgt Samyn. āVoor een deel van de coronaperiode was de federale overheid zeer mild en verhoogde de tegemoetkoming nogmaals met 15 procent. OCMWās als die van Brussel, Luik of Charleroi kregen zo een flink stuk meer terugbetaald. Op kosten van de federale kas en dus de facto van de Vlaamse belastingbetaler.ā
āHet leefloon voor arme studenten vormt een zoveelste transfer naar Franstalig BelgiĆ«ā
āBovendien bestaat zowat 20 procent van de begunstigden uit mensen die geen Belgische nationaliteit hebben en die afkomstig zijn uit zowel de rest van Europa als daarbuitenā, aldus nog Samyn.
āOp deze manier komen hier zowat 6.500 studenten studeren en ondertussen leefloon trekkenā, besluit Samyn. āControle op de studies en de resultaten zouden de OCMWās moeten uitvoeren, maar er zijn federaal geen gegevens voorhanden om dat te controleren. In plaats van onze eigen mensen beter te ondersteunen speelt men het OCMWĀ van de wereldĀ en daar komt met deze regering geen verandering in.ā