Momentum voor echte staatshervorming mag niet verloren gaan
Vlaams Parlementslid Klaas Slootmans riep in de plenaire vergadering de Vlaamse regering op om het huidige institutionele momentum niet te laten voorbijgaan. Hij wees op de combinatie van het Brusselse wanbeleid en de federale oproep van twee vicepremiers voor een nieuwe staatshervorming als “een unieke kans om eindelijk meer Vlaamse zelfbeschikking af te dwingen”. “Wanneer de federale vos de passie preekt, moeten wij des te meer op onze ganzen letten”, zei Slootmans. “De minister-president moet garanderen dat Vlaanderen niet nóg meer moet bijdragen aan de bodemloze federale put.”
Volgens Slootmans opent de federale budgettaire crisis, samen met de openlijke vraag naar een staatshervorming, een duidelijke kans om de Vlaamse eisenbundel kracht bij te zetten. Hij waarschuwde evenwel dat achter de federale roep om hervormingen een poging schuilt om de Bijzondere Financieringswet ten nadele van Vlaanderen te herschrijven. “Vlaanderen draagt vandaag al 8 miljard euro meer af dan het terugkrijgt”, stelde hij. Minister-president Matthias Diependaele (N-VA) antwoordde dat hervormingen slechts mogelijk zijn via onderhandelingen. “Net zoals in de liefde is er wederzijdse toestemming nodig. Fiscale autonomie en responsabilisering blijven daarbij cruciale uitgangspunten”, aldus de minister-president.
“Stop met drogredenen en maak eindelijk werk van de enige kuur die Vlaanderen vooruithelpt: zelfbestuur”
Slootmans wees de minister-president op een duidelijk gebrek aan daadkracht. “Het vergt weinig moed om open deuren in te trappen over autonomie wanneer u ondertussen geen enkel initiatief neemt om die zelf op de agenda te zetten, laat staan af te dwingen”, reageerde hij. Hij wees op de verzwakte positie van Brussel en op de federale noodkreet om de begroting te redden. “Dit is hét moment om door te zetten. De legislatuur tot 2029 is uniek. Wachten tot het als een rijpe vrucht in onze mand valt, is geen strategie.”
Tot slot herinnerde het Vlaams Parlementslid aan de aanpak van vroegere hervormingen. “Mocht men in 1993 dezelfde passieve houding hebben aangenomen, dan bestond dit Vlaams Parlement vandaag niet. Toen ging men op zoek naar een tweederdemeerderheid, en men vond ze. Dat kan nu ook.” Hij herhaalde het Vlaams Belang-aanbod om met twintig federale zetels een tweederdemeerderheid mogelijk te maken. “Stop met drogredenen en maak eindelijk werk van de enige kuur die Vlaanderen vooruithelpt: zelfbestuur”, besloot hij.
