“Verbod op gokreclame is staaltje concurrentievervalsing”

Het Vlaams Belang vindt het onaanvaardbaar dat het verbod op gokreclame dat minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) wil invoeren, niet geldt voor de Nationale Loterij. “Zoiets is pure concurrentievervalsing”, zegt Kamerlid Marijke Dillen. “En bovendien hangt over het koninklijk besluit van de minister een zweem van belangenvermenging en corruptie. Hier moet ook klaarheid in komen.”

Vanaf 1 juli zou er op tv en radio al geen gokreclame meer zijn, en vanaf 2025 zouden er in de stadions ook geen reclamepanelen van gok­bedrijven meer te zien zijn. Het totaalverbod op gokreclame is voorzien vanaf 2028. “Maar de Nationale Loterij zou volgens het koninklijk besluit van Van Quickenborne gewoon reclame kunnen blijven maken. Dat is niet alleen hypocriet, maar ook concurrentievervalsend en discriminerend”, aldus Dillen. “Bovendien verkoopt de minister met dat stappenplan het vel van de beer alvorens die geschoten is. Een rechtbank in Namen haalde de wettelijke basis van het KB al onderuit en de kans is reëel dat de Raad van State binnenkort hetzelfde doet.”

“Het Vlaams Belang eiste eerder al een grondig onderzoek naar grootschalige corruptie”

Het Vlaams Belang verbaast zich niet over de gretigheid van Van Quickenborne om zijn KB, dat volledig op maat van de Nationale Loterij werd geschreven, door te drukken. “Diezelfde gretigheid zagen we ook al medio 2022. Hij zette toen niet alleen het parlement buiten spel, maar veegde ook het principe dat regeringen in consensus beslissen van tafel”, vervolgt Dillen. “De krant Het Laatste Nieuws, die een brief van gedelegeerd bestuurde van de Nationale Loterij Jannie Haek (Vooruit) had kunnen inkijken, legde een mogelijke reden voor dit gedrag bloot. In ruil voor 30 miljoen euro stelde Haek een monopolieversterking voor de Nationale Loterij voor. Op reclame van andere gokbedrijven moest een verbod komen.” Omdat dat uiteraard zou neerkomen op grootschalige corruptie eiste het Vlaams Belang onmiddellijk een grondig onderzoek.

“De zweem van corruptie die al van begin af aan boven dit dossier hangt, zou er juist moeten toe aanzetten om voorzichtig te werk te gaan en ver weg te blijven van alle elementen die zouden kunnen wijzen op concurrentievervalsing of corruptie”, besluit Dillen. “Maar Van Quickenborne doet het omgekeerde. Door enerzijds op te treden als regulator van de Nationale Loterij en anderzijds producten van diezelfde instantie te verkopen, bezondigt hij zich aan belangenvermenging.”