Vlaams Belang wil Vlaamse taalinspectie en echte taalrechtbank

Het Vlaams Belang wil via een echte taalrechtbank en in Vlaanderen een efficiënte taalinspectie de taalrechten van de Vlamingen doen respecteren. “De Vlamingen hebben meer dan een eeuw moeten strijden om hun taalrechten in dit land veilig te stellen. Dat behoort momenteel in het grootste deel van Vlaanderen gelukkig tot de voltooid verleden tijd”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas (Vlaams Belang). “Maar in Brussel worden onze taalrechten nog altijd massaal met voeten getreden, en daar moet een eind aan komen.”

Er zijn verschillende taalbepalingen, zowel federale als Vlaamse, die het taalgebruik in Vlaanderen regelen. “Maar die worden nog vaak met voeten getreden zonder dat een haan ernaar kraait. Dat is vooral in Brussel het geval”, aldus Pas. Het Kamerlid verwijst naar de grootschalige overtredingen van de taalwetgeving door de Brusselse administraties en de schrijnende taalwantoestanden in de Brusselse ziekenhuizen. “Maar ook in de Vlaamse Rand rond Brussel doet zich dat door de verfransing aldaar steeds meer voor, zoals bij de dringende medische hulp, in postkantoren, op gemeentehuizen enzovoort. Deze overtredingen van de wet blijven in de regel niet alleen ongestraft, voor een rechtzoekende in deze aangelegenheid is het bijna onbegonnen werk om zulke taalwantoestanden aan te pakken.”

“Er is een ontstellend gebrek aan handhaving van de taalwetgeving”

Vandaag bestaat er weliswaar  al een instelling waar men terecht kan met taalklachten over het niet naleven van de taalwetten, met name de Vaste Commissie voor Taaltoezicht. Maar het probleem met die instelling is dat ze op politieke basis is samengesteld en dat ze bovendien enkel adviezen kan uitvaardigen. Die laatste hebben alleen maar een morele waarde en dus geen enkel dwingend of handhavend karakter. “Daarnaast kan men zich ook wel al wenden tot een echte rechtbank, de Raad van State, maar ook die procedure is omslachtig, langdurig  en niet efficiënt”, gaat Pas verder. “Er wordt dan ook zelden gebruik van gemaakt om er taalwantoestanden mee recht te trekken.”

“Dat alles maakt dat een rechtzoekende in taalaangelegenheden vaak met de handen in de haren zit en grootschalige wantoestanden zoals in de Brusselse administraties en ziekenhuizen ongestraft kunnen floreren”, aldus nog Pas. “Er is dus een ontstellend gebrek aan handhaving van de taalwetgeving en daar willen we een einde aan maken. Dat kan door middel van de oprichting van een echte taalrechtbank bestaande uit rechters, met een Nederlandstalige en een Franstalige kamer zolang Justitie federaal is, waar men op laagdrempelige wijze terecht moet kunnen en die effectief bestraffend kan optreden.”

“Daarnaast is er in Vlaanderen, meer specifiek in Vlaams-Brabant, ook nood aan een actieve taalinspectie, die Vlaanderen nu al zelf kan oprichten”, besluit Pas. “Momenteel behoort die inspectie tot de bevoegdheid van de Vlaamse sociale inspectie, maar die blijft op dat vlak schromelijk in gebreke. Feitelijk inspecteert zij enkel in taalaangelegenheden in het verlengde van andere overtredingen. Een aparte dienst voor taalinspectie is dus wenselijk, want die zou zijn bijdrage kunnen leveren in het Nederlandstalig houden van de Vlaamse Rand.”