Het Vlaams Belang kant zich tegen het wetsvoorstel van paars-groen om jongeren vanaf 16 jaar stemrecht te geven voor het Europese Parlement. “Dat kan eigenaardig klinken, want onze partij scoort bijzonder goed bij de jeugd”, zegt fractievoorzitter in de Kamer Barbara Pas. “Maar het is zeer onverstandig om rechten en plichten die aan de meerderjarigheid verbonden zijn, uit elkaar te halen.”
“Stemrecht maakt deel uit van een pakket van rechten en plichten die horen bij de meerderjarigheid, en die ligt in dit land op 18 jaar”, aldus Pas. “Die leeftijdsgrens is niet lichtzinnig gekozen. Tot op vandaag wordt een persoon die deze leeftijd bereikt heeft, geacht de gevolgen te kunnen dragen van de rechtshandelingen die hij stelt. Vanaf dan ben je juridisch aansprakelijk, vanaf dan gelden rechten én plichten. Rechten en plichten die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.”
“Om naar de mening van jongeren te luisteren is stemrecht voor 16- en 17-jarigen even inefficiënt als de lopende burgerbevraging”
“Het voorstel is niet te begrijpen. Men wil 16-jarigen wel rechten van volwassenen toekennen, zoals stemrecht, maar ze bij criminele gedrag niet bestraffen zoals volwassenen”, vervolgt Pas. “En daarnaast creëert het ongelijkheden. 16- en 17-jarigen hebben stemrecht, maar wie ouder is heeft stemplicht. En het geldt enkel voor de Europese verkiezingen, wat dan weer voor een ongelijkheid zorgt tegenover de andere bestuursniveaus.”
“Ik begrijp dat sommige paars-groene partijtjes zich peiling na peiling ernstig zorgen maken en op allerhande manieren pogen om extra stemmen te ronselen in hun overlevingsstrijd”, aldus nog Pas. “En een partij als Vooruit rekent te kunnen scoren bij jongelui omdat haar voorzitter in een konijnenpak debiel kwam doen op televisie, maar wij schatten jongeren veel hoger in dan dat.”
“Uitgerekend paars-groen, dat de jongeren aan het opzadelen is met enorme doorgeschoven facturen, wil nu de stemgerechtigde leeftijd verlagen”, besluit Pas. “Dat is ronduit hypocriet. Als paars-groen echt iets voor de jeugd wil doen, moet ze niet afkomen met symbolische voorstellen maar ervoor zorgen dat ze door de massa-immigratie niet zullen vervreemden in hun eigen wijk, dat ze veilig kunnen uitgaan, dat de jonge meisjes nog kortgerokt op straat kunnen wandelen zonder dat ze daarvoor geïntimideerd worden, dat ze later een betaalbare woning zullen kunnen aanschaffen en dat ze ooit nog een volwaardig pensioen zullen krijgen.”
