Nieuws
donderdag, 22 dec 2022

IMF wil automatische loonindexering op de schop: “onbespreekbaar”

Foto: iStock. IMF wil automatische loonindexering op de schop: “onbespreekbaar”

De jaarlijkse doorlichting van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) luidt de alarmbel over de Belgische overheidsfinanciën. “Er zou jaarlijks 5 miljard euro moeten worden bespaard om zo snel mogelijk een begrotingsevenwicht te bereiken”, zegt Kamerlid Hans Verreyt. “Het is de zoveelste bevestiging dat er dringend hervormingen nodig zijn, maar wij zijn niet akkoord met de oplossingen die het IMF voorstelt. Voor ons is het onbespreekbaar om te raken aan de automatische loonindexering.”

Om het totale begrotingstekort onder controle te houden moet België volgend jaar een besparingsinspanning leveren van 0,8 procent van het bruto binnenlands product (bbp). Dit komt neer op een besparing van ongeveer 5 miljard euro. Het IMF stelt voor om het systeem van de automatische loonindexering te hervormen door gas en elektriciteit uit de gezondheidsindex te verwijderen. Daardoor zouden de lonen veel minder snel stijgen en meer in de lijn liggen met wat werknemers in de buurlanden krijgen en kan de concurrentiekracht van de bedrijven worden ondersteund.

“Er mag niet worden geraakt aan de automatische loonindexering”

Het Vlaams Belang verzet zich hier ten stelligste tegen. “Er mag niet worden geraakt aan de koopkracht van de mensen en dus ook niet aan de automatische loonindexering”, zegt Verreyt. “De burgers mogen niet tweemaal het slachtoffer worden van de hoge prijzen voor gas en elektriciteit. Het is aan de overheden om die naar beneden te halen.”

Energieprijzen kunnen beheersbaarder worden door onze energieproductie in eigen handen te nemen, waar het Vlaams Belang voor pleit. “Ook moeten alle kostprijsverhogende bijdragen die de energiefactuur onnodig belasten, worden afgeschaft en moet de BTW op energie definitief worden verlaagd zónder compenserende accijnzen”, aldus Verreyt.

Het Vlaams Belang ziet heel wat andere mogelijkheden om te besparen. “In de eerste plaats op de interregionale transfers”, besluit Verreyt. “Ook op de talloze nutteloze politieke instellingen op allerlei niveaus en natuurlijk op de migratiefactuur. Daar zit het broodnodige geld om degelijk bestuur mogelijk te maken.”