Persberichten
donderdag, 07 okt 2021

“Europese megabanken vormen megarisico”

In Straatsburg stond het jaarlijkse rapport over de Bankenunie weer op de agenda. Dit is het Europees toezicht op de banken. “Natuurlijk moeten burgers en bedrijven beschermd worden tegen wanbeleid en mogelijk bankroet van banken, maar de Bankenunie is daarvoor geen goede oplossing”, licht Europarlementslid Gerolf Annemans (Vlaams Belang) toe. De Bankenunie pakt immers de fundamentele problemen van de banksector niet aan.”

Dertien jaar na de financiële crisis zitten er nog steeds geen schotten tussen spaarbanken en investeringsbanken. Nog steeds riskeren we financiële crisissen doordat banken te groot zijn, te veel risico’s nemen en zij meer beleggen in elkaars producten dan te investeren in de echte economie. Ondertussen pleit de Europese Unie zelfs voor verdere schaalvergroting. “De EU heeft duidelijk weinig geleerd uit de bankencrisis van 2008, want het waren de kleine en middelgrote banken die Europa mee overeind hielden”, aldus Annemans.

“Nog grotere grensoverschrijdende banken zullen catastrofale domino-effecten hebben als het opnieuw misloopt”

“Natuurlijk moet het geld van de mensen op bankrekeningen beschermd worden. In Vlaanderen bedraagt die depositogarantie 100.000 euro. Die zien mensen altijd terug, zelfs als hun bank failliet gaat,” vervolgt Annemans. “Maar één en dezelfde depositogarantie voor de hele Europese Unie houdt gewoon geen rekening met de verschillende risico’s in landen, waardoor er in sommige landen meer bescherming nodig is, en in andere minder. Het toezicht op de banken moet daarom een nationale bevoegdheid blijven.”

“Bovendien kan er tegenwoordig in het Europees Parlement geen halve zin meer gezegd of geschreven worden, of het moet ‘groen’ en ‘klimaatneutraal’ zijn. Ook de Bankenunie moet in dit rapport de overgang naar het klimaat mee ondersteunen. Dat betekent - sinds de goedkeuring van de Taxonomieverordening die zegt wat groen is en wat niet - dat Europese bureaucraten aan het stuur van onze banken komen te zitten,” besluit Annemans. “Zij gaan bepalen welke investeringen nog mogen of niet. Zo’n staatsgeleide economie is misschien de droom van de communisten, maar zeker niet het ideaal van de stichters van de Europese Gemeenschap, en dus ook niet van de nationalisten in Europa.”