De woke afbraaksideologie heeft nu ook het federale communicatiebeleid aangetast bij de ambtenarij. Brieven vanwege de overheid mogen niet langer de aanspreking ‘mijnheer’ of ‘mevrouw’ gebruiken volgens de nieuwste handleiding ‘genderinclusief schrijven’ die federale ambtenaren opgelegd kregen. “Ironisch dat de woke handleiding tot niet-kwetsend taalgebruik het overboord gooien is van manieren en gezond verstand.”
Alle federale ambtenaren kregen een gids genaamd ‘genderinclusief schrijven’. Dit moet hen aanzetten om “respectvol met gender om te gaan, en in het bijzonder voor de plaats van het vrouwelijke (en de vrouw) in communicatie. Dat zorgt ervoor dat iedereen zich herkent en betrokken voelt”, aldus de handleiding. Ook mag er niet langer sprake zijn van woorden zoals secretaresse en mag je niet spreken over een agent(e), want “de vrouwelijke vorm tussen haakjes suggereert dat die van onderschikt belang is”.
“Stop toch met al deze woke waanzin en kul”
“Los van het clownesk gehalte van die handleiding en de aanbevelingen die wijzen op een ernstig gebrek aan prioriteiten bij onze federale overheid die nochtans echte problemen genoeg heeft, is dit een zoveelste bewijs hoe fel het woke virus onze maatschappij aantast”, aldus Kamerlid Frank Troosters. “Na de NMBS die niet meer mag spreken over ‘dames en heren’, gaan we nu hetzelfde gebrek aan manieren doortrekken naar de rest van het federale overheidsapparaat. Want het is toch bijzonder ironisch dat de woke handleiding tot niet-kwetsend taalgebruik het overboord gooien is van gezonde manieren en gezond verstand. Ik werd aangeleerd door mijn ouders om dames die ik niet ken aan te spreken met ‘mevrouw’ of ‘juffrouw’ en heren die ik niet ken met ‘meneer’ of ‘mijnheer’. En ik ga dat mijn kinderen ook meegeven.”
“Stop dus toch met al deze waanzin en kul”, besluit Troosters. “Dit is problemen maken waar er geen zijn of waren. Hoeveel mensen hebben zich immers al gediscrimineerd gevoeld door een aanspreking in een brief van de overheid? Hoeveel klachten zijn er? Het woke activisme wil echter ons normaal, onze gewoonten en onze manieren – kortom onze manier van leven – problematiseren en stigmatiseren. Dit in functie van een verknipte kijk op onze maatschappij waarin volgens de ‘wokies’ enkel onderdrukkers en onderdrukten leven. Wee wie hetero, man en 50+ is, en dubbel wee diezelfden die ‘beste mevrouw’ of ‘beste meneer’ durven schrijven. Tijd voor de herintrede van het gezond verstand!”
