In de kijker: Frédéric Erens

De rust en de kalmte van een parlementair reces vormen het ideale moment om even terug te blikken op het voorbije werkjaar. Wat hebben de parlementsleden er vooral van onthouden? Vandaag vragen we het Frédéric Erens, lid van het Vlaams Parlement, waar hij zich bezighoudt met mobiliteit, openbare werken en buitenlands beleid.

Wat ik vooral onthoud? Dat gezond verstand blijkbaar een schaars goed is in de Vlaamse regering. Dogmatisme lijkt er het nieuwe beleidsinstrument te zijn – of het nu gaat om minister-president Diependaele die liever preekt dan stuurt, of de andere ministers die dossiers lezen alsof het bijsluiters zijn. En dan zwijg ik nog over de nonchalance waarmee ze met Vlaams belastinggeld omspringen, ondanks duidelijke waarschuwingen van het Rekenhof. Soms vraag ik me af of ze daar weten dat cijfers niet verdwijnen als je je ogen sluit.

Wat zijn uw voorspellingen voor het komende parlementaire jaar?

Overal in Europa trekken volkeren aan de noodrem. De massale illegale immigratie, de wurggreep van woke en EU-bemoeienissen: de emmer loopt over. Kiezers eisen hun land, hun grenzen en hun toekomst terug. Die Europese omwenteling is ingezet, en Vlaanderen blijft niet achter. Soevereiniteit zal hét sleutelwoord worden. Maar zolang deze Vlaamse regering blijft buigen voor het Belgische en Europese status quo, zal er niets veranderen. Tenzij wij het doen. En daar werken we elke dag aan.

Het is weerkundig nog steeds zomer, hoe ziet een ideale zomerdag er voor u uit?

Voor mij is een ideale zomerdag er één op de motor, op zoek naar de mooiste plekjes van ons Vlaanderland – bochtige wegen, kleine dorpen, vergezichten waar je even stil van wordt. Door het plotse overlijden van een goede vriend laat ik mijn jaarlijkse motorreis dit jaar aan mij voorbijgaan, maar de passie blijft. Zo’n dag sluit ik het liefst af met een avond onder vrienden, goed gezelschap, sterke verhalen en het besef dat vrijheid en vriendschap niet te koop zijn.