In de kijker: Reccino Van Lommel
De rust en de kalmte van een parlementair reces vormen het ideale moment om even terug te blikken op het voorbije werkjaar. Wat hebben de parlementsleden er vooral van onthouden? Vandaag vragen we het Reccino Van Lommel, lid van de Kamer van Volksvertegenwoordigers, waar hij zich bezighoudt met economie.
We leven momenteel in waanzinnige tijden en de ene na de andere crisis stapelt zich op, zowel in binnen- als buitenland. In de laatste jaren zijn er heel wat geweest, maar nu komen er steeds meer geopolitieke problemen bij. Vooral de zwakke en stuurloze positie van de Europese Unie daarin doet weinig goed. Op die manier stellen we op wereldvlak nog weinig voor. Opvallend daarbij is de houding van Bart De Wever die van eurokritisch evolueerde naar euro-euforisch.
Euforisch ben ik allerminst: De manier waarop het handelsakkoord met de Verenigde Staten werd aangepakt, spreekt boekdelen. Diezelfde Unie maakte onze economie eerder ook al kapot door het opleggen van waanzinnige regels die hebben gemaakt dat onze bedrijven niet meer op een concurrentiële manier meekunnen en op alle vlakken werden ingehaald door andere industriële machten in de wereld. En als we niet meer meekunnen, dan betekent dit dat onze welvaart op de helling staat. Vele bedrijven hebben een investeringsstop ingevoerd en doen uitbreidingsinvesteringen elders. Maar wie kan hen ongelijk geven? De huidige werkzaamheidsgraad van 77% in Vlaanderen zou wel eens heel snel kunnen keren op die manier.
En het politieke gewauwel van de afgelopen decennia heeft gemaakt dat ons land geen enkele buffer heeft om problemen op te vangen en meer dan ooit aan symboolpolitiek doet om toch maar te zwijgen over de echte problemen die ertoe doen. Zoals Vooruit dat een regering wil doen vallen voor een buitenlands conflict waarop wij geen enkele vat hebben. Enfin, wie verzint zoiets? Is dat wat de Vlaming heeft verdiend?
Wat zijn uw voorspellingen voor het komende parlementaire jaar?
De regering van Bart De Wever zal een aantal symboolmaatregelen invoeren die mooi klinken en waarmee ze de mensen een oor willen aannaaien, maar nog steeds zal de Vlaming geen beleid op maat krijgen. Men voert maatregelen in zoals een pensioenhervorming die eigenlijk niet nodig zijn als men Vlaams geld in Vlaamse handen zou houden.
Het feit dat de N-VA zich van een Vlaamse naar volledig Belgische partij heeft geprofileerd, waarbij elke Vlaamse reflex ver te zoeken is, doet me weinig goeds voorspellen in het komende jaar. Zolang ze blijven denken in heel dat Belgische verhaal en kritiekloos de hielen blijven likken van Ursula von der Leyen zie ik weinig beterschap. Ik dacht dat we met de regering van Alexander De Croo het dieptepunt hadden bereikt, maar Bart De Wever zijn regering is eveneens een kibbelkabinet, al is het in een ander jasje en subtieler.
Ik ben vooral bezorgd om de onverschilligheid waarmee de burger naar de politiek kijkt. Ze zijn het vertrouwen kwijt en verliezen daarmee de interesse. Dat is gevaarlijk, want zo kunnen de traditionele partijen nog meer hun zin doen. Gelukkig is er het Vlaams Belang die als waakhond zout legt op elke slak en op een kritische, maar constructieve manier oppositie voert. Van mijn kant zal ik mij blijven inzetten voor de dossiers rond economie, bedrijfsleven en consumentenzaken. Onze kiezers zullen op mij kunnen blijven rekenen.
We zijn zomer, hoe ziet een ideale zomerdag er voor u uit?
Tijdens het politieke reces laad ik graag de batterijen weer wat op om er opnieuw volop tegenaan te kunnen gaan. Al is het een misvatting dat politici gedurende die periode niks om handen hebben. Politiek speelt zich ook af buiten de parlementen buiten de schijnwerpers en is nooit ver weg. Denk daarbij aan de talloze contacten die ik leg, het voorbereiden van het nieuwe politieke werkjaar, maar ook het sociaal dienstbetoon waar ik veel tijd in steek. Ook sta ik erop bereikbaar te zijn, waar ik mij ook bevind in de wereld. Politiek is geen job, maar een roeping.
