In de kijker: Suzy Wouters

De rust en de kalmte van een parlementair reces vormen het ideale moment om even terug te blikken op het voorbije werkjaar. Wat hebben de parlementsleden er vooral van onthouden? Vandaag vragen we het Suzy Wouters, lid van het Vlaams Parlement, waar ze zich bezighoudt met welzijn.
Ik ervaar het afgelopen jaar als een jaar waarin de Vlaamse regering heel weinig gerealiseerd heeft. Neem nu Caroline Gennez, die het in die tien maanden dat ze minister van Welzijn is, steeds hield bij aankondigen van vage plannen. Bij omzeggens elke vraag kregen we het antwoord: “we zijn er mee bezig, er wordt gewerkt aan een plan”. Deze manier van werken is heel frustrerend, gezien de noden in de zorg zo groot en acuut zijn.
Denk maar aan de schrijnende toestand in de jeugdhulp. Men kampt met een enorme druk door plaats- en personeelstekorten. Maar bij elke vraag hierover wordt verwezen naar het masterplan dat nog in opmaak is, maar dat volgens de minister dus een antwoord zal bieden op alle bezorgheden.
Wat zijn uw voorspellingen voor het komende parlementaire jaar?
De uitdagingen in zorg en welzijn zijn, zoals ik al zei, heel groot. Er ligt dus nog meer dan voldoende werk op de plank in de commissie welzijn. Ik hoop dat er het komende jaar eindelijk verandering komt in het beleid en dat de plannen die we verwachten er snel komen. Zo komt er onder andere een ouderenplan, een dementieplan en het masterplan jeugdhulp. Ik hoop dat hierin concrete oplossingen worden aangehaald voor de huidige knelpunten, maar ik vrees dat echte structurele oplossingen uit zullen blijven en dat het enkel nog meer aankondigingspolitiek wordt. Het is echter cruciaal dat er voor deze groepen structurele veranderingen komen.
We zijn putje zomer, hoe ziet een ideale zomerdag er voor u uit?
Wakker worden zonder wekker. De dag doorbrengen met mijn man, mijn kleinkinderen en onze dieren. Een fietstocht maken en regelmatig stoppen om een terrasje te doen. Een ijsje eten en ’s avonds buiten kunnen zitten met vrienden of buren. Samen iets drinken maar vooral bijpraten, lachen en genieten van elkaar. En in bed kruipen met een goed boek. Kleine dingen die het leven groots maken en die ik tijdens het werkjaar zo mis omdat er veel te weinig tijd overblijft.