Lege borden door het asociale beleid van regering-De Wever
Voor de zoveelste keer slaan de voedselbanken alarm. Door de fors teruggeschroefde financiering door minister Anneleen Van Bossuyt (NVA) dreigen tot acht miljoen maaltijden per jaar te verdwijnen. “Acht miljoen… Dit is geen besparing, dit is een sociaal bloedbad”, zegt Vlaams Belang-Kamerlid Ellen Samyn. “In een land dat zichzelf graag rijk en solidair noemt, staan steeds meer Vlaamse gezinnen letterlijk met lege handen. Dit is het stille drama achter de besparingen van de regering-De Wever. Waar zijn nu die ‘sterkste schouders’ waarvan steeds sprake was? Wie gelooft deze regering nog?”
Voedselbanken zijn geen luxevoorziening. Ze zijn het laatste vangnet voor diegenen die zelfs ondanks werk en inzet simpelweg niet meer rondkomen. “Dat dit vangnet nu onder druk komt te staan, is het directe gevolg van jarenlang beleid dat de koopkracht aantastte, vaste kosten liet ontsporen en de zwaksten telkens opnieuw de rekening presenteerde”, aldus Samyn.
Terwijl energie, huur, boodschappen, afhaalmaaltijden,… langzaam maar zeker onbetaalbaar worden voor een steeds groter wordende groep mensen, kiest de regering-De Wever, en meer bepaald minister Van Bossuyt, ervoor om net daar te besparen waar de nood het hoogst is. “Dat is niet alleen cynisch, het is ook fundamenteel onrechtvaardig”, stelt Samyn, die benadrukt dat armoede niet wordt opgelost door het onzichtbaar te maken of door te hopen dat vrijwilligers het gat gaan vullen dat de politiek heeft veroorzaakt. “Het gat voor de voedselbanken bedraagt tien miljoen euro, een verwaarloosbaar bedrag in de federale begroting. Was het dan net nodig om hier wel te gaan besparen terwijl er steeds meer geld naar asiel, migratie en buitenlandse ontwikkelingshulp blijft stromen? Onbegrijpelijk! Deze regering heeft duidelijk niks over voor de eigen bevolking.”
“De regering raakt de zwaksten in de samenleving”
Voor het Vlaams Belang is het duidelijk: voedselbanken mogen niet opdraaien voor de gefaalde begrotingsoefening van de regering-De Wever. “Deze hulp dient er steeds te zijn voor wie hier nood aan heeft, zeker zolang er geen structurele hervormingen komen. Door geen structurele hervormingen op fiscaal vlak door te voeren, door de btw-verhogingen, accijnzenverhogingen en gedeeltelijke indexsprongen op de pensioenen, zorgt de regering-De Wever dat net méér mensen zullen moeten aankloppen bij de voedselbanken”, merkt Samyn tot slot op. “Nu raakt de regering dus andermaal de zwaksten in de samenleving, de zoveelste pijnlijke en asociale maatregel. Dat is volstrekt onbegrijpelijk en onverantwoord.”
