Meerderheid én linkse oppositie blokkeren onderzoek naar impact massamigratie op wooncrisis
De commissie Wonen van het Vlaams Parlement heeft onder leiding van N-VA, en met steun van de linkse oppositiepartijen, het voorstel van het Vlaams Belang weggestemd om een onafhankelijk onderzoek te voeren naar de impact van massamigratie op de woningprijzen en de druk op de huurmarkt. “De meerderheid wil zelfs niet meten wat elke Vlaming voelt: dat ongecontroleerde immigratie de woningmarkt zwaar onder druk zet”, zegt Vlaams Parlementslid Adeline Blancquaert. “Wie een onderzoek tegenhoudt, is bang voor de resultaten.”
Het Vlaams Belang vroeg met het voorstel om objectieve cijfers, in lijn met internationale studies die aantonen dat grote migratiestromen de woning- en huurprijzen opdrijven. Toch stemden N-VA, Vooruit, Groen, cd&v en PVDA het initiatief weg, waardoor volgens Blancquaert opnieuw bewust wordt vermeden om een essentieel deel van de woonproblematiek in kaart te brengen. “De wooncrisis wordt gevoed door gezinsverdunning én door massamigratie — dat erkende voormalig minister van Wonen Matthias Diependaele (N-VA) zelf. Maar zodra we dat willen laten onderzoeken, gaat bij de meerderheid meteen de deur dicht,” aldus het Vlaams Parlementslid.
“Door migratie niet in rekening te brengen, kunnen ze blijven doen alsof de wooncrisis zomaar uit de lucht komt vallen”
Volgens Blancquaert toont de stemming vooral aan dat de traditionele partijen hun verantwoordelijkheid blijven ontwijken. “In andere landen — van Denemarken tot Spanje en de Verenigde Staten — hebben recente onderzoeken glashelder aangetoond dat extra immigratie leidt tot forse stijgingen van woning- en huurprijzen”, zegt ze. “Maar in Vlaanderen blijft men weigeren zelfs maar te onderzoeken wat elders allang bevestigd is. Door migratie niet in rekening te brengen, kunnen de gevestigde partijen blijven doen alsof de wooncrisis zomaar uit de lucht komt vallen. Ondertussen betaalt de Vlaming de prijs — letterlijk.”
Het Vlaams Belang kondigt aan het dossier opnieuw te zullen agenderen. “Wij blijven eisen wat vanzelfsprekend zou moeten zijn in een democratie: dat beleid gebaseerd wordt op feiten, niet op angst voor de waarheid”, besluit Blancquaert. “De Vlaming heeft recht op transparantie.”
