Plannen Vlaamse regering voor sociale woningen zijn maat voor niets
De Vlaamse regering wil tegen 2042 zo’n 56.000 sociale woningen realiseren. Dat is amper een fractie van de 200.000 gezinnen die vandaag op de wachtlijst staan. Volgens Vlaams Parlementslid Michiel Awouters (Vlaams Belang) is het plan “een maat voor niets”. Ook het Vlaams Huurdersplatform en lokale besturen, zoals de burgemeester van Glabbeek, trekken aan de alarmbel: “Aan dit tempo en met dit beleid blijven de Vlamingen in de kou staan”, stelt Awouters.
De vorige minister van Wonen en huidig minister-president, Matthias Diependaele (N-VA), slaagde er tijdens de vorige legislatuur niet in zijn zogenaamd historisch hoog budget te besteden, onder meer door hervormingen en aanslepende procedures. Vandaag maakt ook de nieuwe minister Melissa Depraetere (Vooruit) gewag van een historisch bedrag, ditmaal 6 miljard euro. Maar net als de vorige keer worden de structurele knelpunten niet weggewerkt. “Zonder ingrepen in het vergunningenbeleid zullen sociale woningen op papier blijven steken”, aldus Awouters.
Die vergunningen zijn een belangrijk obstakel. Het huidige beleid biedt talloze mogelijkheden om bezwaren in te dienen, waardoor bouwprojecten jarenlang vertraging oplopen. Gemiddeld duurt het meer dan zes jaar vooraleer een sociaal woonproject gerealiseerd is. De Vlaamse regering kondigde weliswaar een taskforce Wonen-Ruimte aan om te onderzoeken wat er kan veranderen, maar tot op heden is daar nog niets uit voortgekomen. “Zolang deze blokkades niet verdwijnen, kunnen er nog miljarden worden voorzien, maar ze blijven een maat voor niets”, zegt het Vlaams Parlementslid.
“Sociale woningen moeten eerst en vooral naar onze mensen gaan”
Volgens het Vlaams Belang moet er niet alleen aan de aanbodzijde gewerkt worden, maar ook aan de vraagzijde. Vandaag beschikt zo’n 13 procent van de sociale huurders niet over de Belgische nationaliteit. “Dan mag je er zeker van zijn dat ook de wachtlijst dezelfde cijfers vertoont. Het Vlaams Belang stelt voor om sociale woningen bij voorkeur aan mensen met onze nationaliteit toe te wijzen, systematischer te controleren op het bezit van buitenlandse eigendommen en een harder beleid te voeren tegen wie zich misdraagt”, vervolgt Awouters. “Zo maak je ruimte vrij voor de Vlamingen die steun nodig hebben.”
“Het beleid van deze Vlaamse regering is dramatisch”, besluit Awouters. “Een deel van de kredieten geraakt niet uitgegeven, de procedures worden niet hervormd en vreemdelingen blijven voorrang krijgen. Sociale woningen moeten eerst en vooral naar onze mensen gaan.”
