Solidariteit met Oekraïne ontaardt in een verdienmodel
Tijdens de commissie Sociale Zaken van woensdag 5 november bracht Vlaams Belang-Kamerlid Ellen Samyn de situatie in Kortrijk onder de aandacht, waar collega-Kamerlid en gemeenteraadslid Wouter Vermeersch eerder al had gewezen op een zorgwekkende evolutie. Een groeiend aantal minderjarige Oekraïense studenten komt via een Oekraïense organisatie naar België om hier te studeren — een fenomeen dat volgens lokale signalen een aanzienlijke impact heeft op het OCMW, het hoger onderwijs en de studentenkotenmarkt. “Wat bedoeld is als bescherming, dreigt te verworden tot een systeem van misbruik”, waarschuwt Samyn.
Wat op het eerste gezicht een lokale kwestie lijkt, legt volgens Samyn een bredere problematiek bloot: hoe de sociale bescherming in België wordt toegepast bij mensen met een tijdelijk of buitenlands statuut. Sommige buitenlandse organisaties promoten via websites zoals cleverly.com.ua openlijk dat studeren in België kan worden gecombineerd met een leefloon van ongeveer 11.000 euro per jaar. “Dat is geen toeval meer, dat is georganiseerde sociale import”, zegt het Kamerlid. “Hoe leg je dat uit aan Vlaamse gezinnen die zélf instaan voor het studiegeld, de huur en het levensonderhoud van hun kinderen? Ouders die elk weekend extra uren kloppen om hun zoon of dochter te laten verder studeren, terwijl buitenlandse studenten hier een leefloon krijgen?”
“Het leefloon is bedoeld als laatste vangnet, niet als vanzelfsprekende inkomstenbron voor wie hier tijdelijk verblijft”
Minister Anneleen Van Bossuyt (N-VA) gaf in haar antwoord toe dat haar administratie geen duidelijk zicht heeft op het aantal studenten dat een leefloon ontvangt op basis van tijdelijke bescherming, noch op de buitenlandse organisaties die hierbij betrokken zijn. Volgens Samyn is dat bijzonder verontrustend. “Onze OCMW’s worden geconfronteerd met steeds complexere dossiers, zonder duidelijke richtlijnen of ondersteuning. Dat ondermijnt niet alleen hun werking, maar ook het vertrouwen van de bevolking.”
Het Vlaams Belang vraagt dat de federale overheid, in samenwerking met lokale besturen en onderwijsinstellingen, duidelijke afspraken maakt om misbruik van het leefloon te voorkomen. “Het leefloon is bedoeld als laatste vangnet, niet als vanzelfsprekende inkomstenbron voor wie hier tijdelijk verblijft”, besluit Samyn. “Ons sociaal systeem moet rechtvaardig blijven, maar ook geloofwaardig.”
