Vlaamse chemie in alarmfase: 600 jobs bij BASF verdwijnen, regering weigert noodplan
Uit het antwoord van minister-president Matthias Diependaele (N-VA) op een vraag van Vlaams Parlementslid Anke Van dermeersch (Vlaams Belang) blijkt dat bij chemiegroep BASF tegen 2028 maar liefst 600 jobs zullen verdwijnen, bijna één op de vijf arbeidsplaatsen. Ondanks deze zware ingreep en de duidelijke signalen vanuit de sector, voorziet de Vlaamse regering geen specifiek noodplan voor de industrie. “Wanneer zelfs de minister erkent dat energieprijzen, lasten en concurrentiedruk onze industrie wurgen, maar daar geen crisisbeleid tegenover stelt, dan faalt deze regering in haar kerntaak”, zegt Van dermeersch.
BASF Antwerpen is het grootste chemiebedrijf van Vlaanderen en een essentiële pijler van de industriële activiteit in en rond de Antwerpse haven. In zijn antwoord bevestigt de minister-president dat de herstructurering kadert in een bredere malaise binnen de energie-intensieve industrie, veroorzaakt door hoge energieprijzen, Europese regelgeving en internationale concurrentie. Hij erkent bovendien dat de impact zich niet zal beperken tot BASF zelf, maar ook toeleveranciers, contractoren en havenactiviteiten zal treffen. Toch blijft de Vlaamse regering vasthouden aan bestaande programma’s en verwijst zij naar structurele trajecten op lange termijn. “Dit is geen abstract toekomstprobleem, dit gaat vandaag over jobs en welvaart”, benadrukt Van dermeersch.
“Onze industriële ruggengraat brokkelt af terwijl de regering blijft toekijken”
Ook op het vlak van jobbegeleiding geeft het antwoord van de minister weinig vertrouwen. Pogingen tot ‘job-naar-job’-transities blijken volgens de regering zelf nauwelijks succesvol geweest te zijn, waardoor men vandaag vooral terugvalt op klassieke outplacement. Hoewel gedwongen ontslagen voorlopig niet gepland zijn, wordt het aantal contractoren afgebouwd en is bijkomend jobverlies niet uitgesloten. “De regering spreekt over transitie, maar moet tegelijk toegeven dat haar instrumenten niet werken”, stelt het Vlaams Parlementslid. “Dat is een bijzonder zwakke basis om werknemers perspectief te bieden.”
Het Vlaams Belang roept daarom op tot een echt industriepact voor Vlaanderen. Dat betekent een drastische aanpak van de energielasten, een realistisch industriebeleid dat productie opnieuw rendabel maakt in eigen regio, en een doelgerichte begeleiding van werknemers die vandaag in onzekerheid verkeren. Ook een noodfonds of crisisplan voor strategische sectoren zoals de chemische industrie moet bespreekbaar zijn. “Onze industriële ruggengraat brokkelt af terwijl de regering blijft toekijken”, besluit Van dermeersch. “Vlaanderen kan zich geen verdere afbouw van zijn maakindustrie veroorloven.”
