Vlaanderen betaalt, Wallonië profiteert van nationaal klimaatplan

“Vlaanderen draagt de zwaarste lasten, maar krijgt slechts 43 procent van de middelen”, zegt Vlaams Parlementslid Filip Brusselmans (Vlaams Belang). In de commissie Energie en Klimaat hekelde hij de verdeelsleutel van het Nationaal Energie- en Klimaatplan (NEKP) en het Sociaal Klimaatfonds, waarin Vlaanderen opnieuw de melkkoe van het land blijkt.
Volgens Brusselmans is de verdeling tussen de gewesten allesbehalve rechtvaardig. “Vlaanderen telt 60 procent van de bevolking, betaalt 70 procent van de belastingen en wordt het hardst getroffen door de Europese koolstoftaks ETS2, maar krijgt amper 43 procent uit het Belgische fonds. Dat noemt minister van Klimaat Melissa Depraetere (Vooruit) dan ‘billijk’? Mocht N-VA federaal in de oppositie zitten, ze zou er een communautaire rel van maken.” Brusselmans verwijt de Vlaamse meerderheid – met N-VA op kop – dat ze zich neerlegt bij een scheve verdeling en het Europese klimaatdogma, ten koste van Vlaamse gezinnen en bedrijven.
“Zelfs binnen de N-VA beseft men hoe scheef dit systeem in elkaar zit”
Opvallend was dat ook Vlaams Parlementslid Andries Gryffroy, partijgenoot van minister-president Matthias Diependaele, tijdens het debat openlijk twijfelde aan de rol van het federale niveau in de verdeling. Hij vroeg zich luidop af wat het federale luik überhaupt te maken heeft met het sociaal klimaatfonds, aangezien de bevoegdheden over energie-efficiëntie en ETS2 bij de gewesten liggen. “Een markante uitspraak”, stelt Brusselmans, “want zijn partij is niet alleen de grootste partij in de Vlaamse regering, maar ook in de federale regering-De Wever. Zelfs binnen de N-VA beseft men dus hoe scheef dit systeem in elkaar zit.”
Het Vlaams Belang vraagt dat Vlaanderen eindelijk zelf zijn koers bepaalt, los van Franstalige druk en Europese betutteling. “Vlaanderen moet een realistisch klimaatbeleid voeren dat rekening houdt met onze industrie, onze energiebehoefte en onze welvaart,” besluit Brusselmans. “Geen luchtkastelen, geen herverdeling via Wallonië of de EU– maar beleid in het belang van de Vlaming.”