Vlaanderen dreigt miljardenfactuur te betalen voor falend federaal beleid
Vlaams Parlementslid Anke Van dermeersch (Vlaams Belang) legt de vinger op een open wonde in de Belgische staatsstructuur: miljarden euro’s aan onduidelijke en betwiste facturen tussen de federale overheid en de deelstaten dreigen op de Vlaamse begroting te wegen. Dat blijkt uit haar schriftelijke vraag aan Vlaams minister van Begroting Ben Weyts (N-VA), naar aanleiding van recente persberichten over maar liefst 5,8 miljard euro aan doorgeschoven kosten tussen de verschillende overheidsniveaus. “Het gaat onder meer over de plasticbijdrage, ETS-middelen, covidvaccins, telecomlicenties en onopgeloste gevolgen van de zesde staatshervorming”, aldus Van dermeersch.
Uit het antwoord van Weyts blijkt dat Vlaanderen vandaag bijna 913 miljoen euro aan ETS-inkomsten tegoed heeft van het federale niveau, maar dat deze middelen geblokkeerd blijven door het uitblijven van samenwerkingsakkoorden. Tegelijk werd Vlaanderen in het verleden 401 miljoen euro te veel afgehouden bij de overdracht van gezondheidsbevoegdheden na de zesde staatshervorming. Ook rond de Europese plasticbijdrage en de opbrengsten van de 5G-veiling blijven fundamentele meningsverschillen bestaan, waarbij de federale overheid volgens Vlaams Belang systematisch haar verantwoordelijkheid probeert door te schuiven naar de gewesten.
“Wat hier blootgelegd wordt, is geen technisch detail, maar een structureel probleem,” stelt Van dermeersch. “Terwijl Vlaanderen zijn begroting strikt onder controle moet houden, blijft de federale overheid talmen, blokkeren en facturen doorschuiven. De Vlaamse belastingbetaler dreigt opnieuw de dupe te worden van federale besluiteloosheid en Franstalige budgettaire losbandigheid.”
“Meer Vlaanderen is geen ideologie, maar pure financiële noodzaak”
Volgens het Vlaams Belang-parlementslid bevestigt dit dossier wat al langer in de pers en door begrotingsexperts wordt aangekaart: het zogenaamde samenwerkingsfederalisme werkt niet: “Jaren na de invoering van nieuwe bijdragen, veilingen en bevoegdheidsoverdrachten bestaan er nog altijd geen duidelijke afspraken, met rechtsonzekerheid en budgettaire risico’s tot gevolg. Nochtans gaat het om middelen die cruciaal zijn voor klimaatbeleid, gezondheidszorg en begrotingsdiscipline.”
Van dermeersch roept op om Vlaamse middelen actief te beschermen, desnoods via juridische stappen en om eindelijk werk te maken van homogene bevoegdheidspakketten met volledige financiële verantwoordelijkheid. “Zolang Vlaanderen niet over zijn eigen inkomsten en uitgaven beslist, blijft het gegijzeld door een falende federale constructie. Dit dossier toont aan dat meer Vlaanderen geen ideologie is, maar pure financiële noodzaak.”
