Vrouwenrechten in Afghanistan geen alibi voor migratie en normalisering
Tijdens de bespreking in de Kamer van de resolutie over vrouwenrechten in Afghanistan sprak het Vlaams Belang zich ondubbelzinnig uit tegen de gruwelijke onderdrukking van meisjes en vrouwen door het Talibanregime. “De herinvoering van de sharia, lijfstraffen en de systematische uitsluiting van vrouwen uit het publieke leven zijn grove en onaanvaardbare mensenrechtenschendingen”, stelde Kamerlid Ellen Samyn. “Vrouwen en meisjes worden letterlijk uit het publieke leven gewist. Dat vraagt een duidelijke internationale veroordeling.”
Voor het Vlaams Belang vervalt de voorliggende resolutie opnieuw in een typisch Belgisch-multilaterale reflex, met veel internationale verwijzingen, maar zonder politieke scherpte of zelfreflectie. “De tekst stapelt de verwijzingen naar de VN, de EU en ngo’s op, maar weigert lessen te trekken uit het totale Afghanistan-debacle,” aldus Samyn. “En de voormalige Vivaldi-partijen die vandaag verontwaardigd reageren, beweerden bij de machtsovername door de Taliban nog dat het zo’n vaart niet zou lopen.”
“Het grootste probleem schuilt niet in wat de resolutie aanklaagt, maar in wat zij politiek impliceert”, aldus nog het Kamerlid. Hoewel formeel wordt gesteld dat geen specifiek juridisch statuut voor Afghaanse vrouwen in België wordt gecreëerd, verwijst de tekst immers expliciet naar Europese rechtspraak die Afghaanse vrouwen louter op basis van nationaliteit en geslacht als vluchteling erkent. Daarnaast wordt België aangespoord om integratie-inspanningen op te voeren, waardoor buitenlandse wantoestanden automatisch worden vertaald naar binnenlandse migratieverplichtingen. “Wij steunen vrouwenrechten voluit, maar wij weigeren dat vervolging automatisch wordt gelijkgesteld aan een opvangplicht, zonder enig debat over draagkracht, integratie of terugkeerbeleid.”
“De Taliban is geen legitieme gesprekspartner!”
Om die reden diende het Vlaams Belang een reeks amendementen in die de resolutie scherper, consequenter en geloofwaardiger moesten maken. Zo vroeg de Vlaams-nationale partij onder meer dat humanitaire hulp enkel zou worden voortgezet mits strenge controlemechanismen, zodat middelen niet in handen van de Taliban terechtkomen. Ook werd voorgesteld om de verwijzing naar collectieve asielrechten voor Afghaanse vrouwen te schrappen, ideologisch vage termen te vervangen door juridisch correcte begrippen, en expliciet te stellen dat de Taliban geen legitieme macht of gesprekspartner kan zijn. “Ook willen we vermijden dat tijdelijke opvang in België zou leiden tot nieuwe verblijfsrechten of collectieve regularisaties”, stelde Samyn, die vroeg om gedwongen huwelijken en kinderhuwelijken ook in België op geen enkele wijze impliciet te erkennen, ook niet via sociale of pensioenrechten.
Al deze amendementen werden door de meerderheid weggestemd. “De meerderheid kiest opnieuw voor morele woorden zonder beleidsconsequenties”, besluit Samyn. “Wie vrouwenrechten ernstig neemt, moet ook ernstig zijn over migratie, legitimatie en controle. Dat debat werd vandaag bewust vermeden.”
