Nieuws
maandag, 13 mrt 2023

“Strafkorting van Van Quickeborne nefast voor de veiligheid”

Foto: iStock. “Strafkorting van Van Quickeborne nefast voor de veiligheid”

Het Vlaams Belang is niet te spreken over het beleid van minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld)  waarbij een strafkorting van zes maanden wordt gegeven aan gedetineerden om de overbevolking in de gevangenissen tegen te gaan. Het klinkt als een vroege 1 aprilgrap, maar in een half jaar tijd konden al bijna 300 veroordeelden van de korting genieten”, zegt Kamerlid Marijke Dillen. “Als signaal naar criminelen en als toonbeeld van wanbeleid kan dit tellen.”

Het systeem van strafkortingen werd oorspronkelijk ingevoerd als coronamaatregel. De strafvermindering zou leiden tot minder volle gevangenissen en zo de verspreiding van het coronavirus tegengaan. De maatregel werd echter verlengd en zou nu pas aflopen in september dit jaar. “De minister van Justitie had bij zijn aanstelling aangekondigd dat justitie straffer zou worden”, herinnert Dillen zich. “Dat dit ‘straffer worden’ zou resulteren in het structureel toekennen van strafkortingen aan gedetineerden is niet wat we verwachtten. De strafkorting kan bijzonder negatieve implicaties hebben voor de veiligheid in de samenleving.” Het Kamerlid wijst erop dat het merendeel van de ‘begunstigden’ een gevangenisstraf tussen drie en vijf jaar uitzaten. “Dat zijn straffen die alleen uitgesproken in geval van bijzonder zware misdrijven, zoals gewapende overvallen.”

“Onder Van Quickenborne regeert de straffeloosheid”

 De maatregel getuigt volgens Dillen ook van erg weinig respect naar de slachtoffers toe. “Hoe kan de minister van Justitie zijn maatregel ooit verantwoorden naar de slachtoffers toe? Wie slachtoffer werd van een misdrijf, gaat door een verwerkingsproces dat meestal veel langer duurt dan de celstraf die voor een dader wordt uitgesproken”, vervolgt Dillen. “Door deze onbegrijpelijke maatregel worden deze mensen een tweede keer slachtoffer en wordt nogmaals bevestigd dat het in België gemakkelijker is om uit de gevangenis te komen dan erin.”

“Onder Van Quickenborne regeert de straffeloosheid”, besluit Dillen. “Een straf moet een straf zijn en ook volledig worden uitgevoerd. Door dit verkeerd signaal kan de kans op recidive bij criminelen alleen maar toenemen en de veiligheid van de samenleving meer in het gedrang komen. Als Van Quickenborne de overbevolking in de gevangenissen echt wil aanpakken, is dit uiteraard geen oplossing. Daarvoor kan hij bijvoorbeeld eindelijk kijken naar het laten uitzitten van gevangenisstraffen in het land van herkomst.”