Vlaams Belang voert actie voor eigen rechtbank in Halle-Vilvoorde
‘Iedereen gelijk voor de wet’. Onder die slagzin voerden Vlaams Belang-kopstukken en militanten actie aan het Brussels Justitiepaleis voor een eigen rechtbank in Halle-Vilvoorde. “Nederlandstaligen die in Halle-Vilvoorde feiten plegen of een verkeersovertreding begaan, hebben beduidend meer kans om bestraft te worden dan anderstaligen”, zegt Vlaams Belang-lijsttrekker Klaas Slootmans. “Dat is een aanfluiting van het gelijkheidsbeginsel.”
De taalwet uit 1963 biedt Franstaligen in de Vlaamse Rand de kans om zonder tussenkomst van een rechter voor een andere taalrol te kiezen in een rechtsgeding. Het gevolg is dat het dossier naar een Franstalige rechtbank verhuist, waar de kans op seponering veel hoger ligt, en als er al een straf komt, ze vaak lager ligt. Eerder pleitte om diezelfde reden voormalig Procureur des Konings Ine Van Wymersch al vruchteloos om schoon schip te maken met deze gerechtelijke faciliteit. Volgens Slootmans blijven anderstalige daders die in Halle-Vilvoorde feiten hierdoor quasi straffeloos: “Door een taalwijziging aan te vragen moet het dossier helemaal worden vertaald en komt het in handen van een Franstalige onderzoeksrechter. Door de focus op grootstedelijke problemen worden misdrijven zoals inbraken en oplichting door hen veelal geklasseerd als ‘kleine criminaliteit’ met vaak een seponering of zelfs vrijlating tot gevolg. Voor onze agenten werkt dit uitermate frustrerend. Bovendien hypothekeert het de veiligheid van onze bewoners.”
“Het enige wat wij vragen is om Halle-Vilvoorde gelijk te schakelen met de rest van Vlaanderen”
Volgens het Vlaams Belang doen daders die in de Rand feiten plegen alsmaar vaker aan dergelijke ‘taalshopping’. Uit cijfers die Vlaams Belang-Kamerlid Marijke Dillen opvroeg bij Justitie gaat het op vijf jaar om een verachtvoudiging. “Het enige wat wij vragen is om Halle-Vilvoorde gelijk te schakelen met de rest van Vlaanderen”, stelt Slootmans. “Dat komt neer op een volledige splitsing van het gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde. Concreet komt er dan een tweetalig gerechtelijk arrondissement dat samenvalt met het grondgebied van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest, en kan Halle-Vilvoorde samen met Leuven een volwaardig provinciaal gerechtelijk arrondissement vormen, zoals dat in alle provincies het geval is.”
Slootmans wijst wel met een beschuldigende vinger naar zowel cd&v als N-VA. “Beide partijen zeggen dat ze voor een splitsing van het gerechtelijk arrondissement zijn, maar uit hun daden blijkt het tegendeel. In het Vlaams Parlement stemden zowel N-VA als cd&v tegen een resolutie van Vlaams Belang om paal en perk te stellen aan deze aberrante situatie. Bovendien stelde cd&v met Annelies Verlinden als minister voor institutionele hervormingen artikel 157bis van de Grondwet niet in herziening. Dat artikel betonneert de bestaande taalwetgeving in gerechtszaken in de Rand, waardoor het in principe niet kan gewijzigd worden in de volgende legislatuur. Maar ook N-VA liet na om tijdens haar federale regeringsdeelname premier Michel werk te maken van een eigen rechtbank in Halle-Vilvoorde.”
Het Vlaams Belang benadrukt wel dat er nog een creatieve oplossing mogelijk is via het beruchte artikel 195, dat wel in herziening werd gesteld. Dat artikel regelt de procedure van grondwetsherziening en werd in 2011 al eens gebruikt voor de zesde staatshervorming onder Di Rupo.
