Tijdens de plenaire zitting in maart van het Europees Parlement roepen een aantal leden op tot een gelijkwaardig partnerschap tussen de EU en Afrika. Het Vlaams Belang vraagt zich echter af in welk opzicht beide economische blokken dan ‘gelijkwaardig’ zijn. “In eenzelfde adem betreuren ze dat de lidstaten geen 0,7% van hun Bruto Nationaal Product (BNP) aan ontwikkelingshulp besteden. Wellicht zien ze over het hoofd dat de meeste lidstaten zwaar onder schulden gebukt gaan en zelfs de EU miljarden gaat lenen om de gevolgen van de coronacrisis op te vangen”, aldus Europarlementslid Filip De Man (Vlaams Belang). De ID-fractie waarin het Vlaams Belang zetelt, wil dan ook de pijnpunten in de relatie met Afrika resoluut aanpakken.
Weinig Europarlementsleden lijken bekommerd om de welvaart, het welzijn en de toekomst van het volk dat hen verkozen heeft. Deze onverbeterlijke wereldverbeteraars die vinden dat de Europeanen eeuwig boete moeten doen voor al wat fout loopt in deze wereld, zijn uiteindelijk enkel bedreven in twee zaken: het openzetten van de poorten van Europa en het kwistig rondstrooien van onze zuurverdiende duiten. En volgens het Vlaams Belang mag niet enkel Afrika zich verheugen in het Europese miljarden-manna. “Afghanistan is wereldwijd de grootste ontvanger van ontwikkelingsgelden”, reageert De Man. “Meer dan 35 miljard heeft het land al gekregen, waarvan 4 miljard van de Europese Unie die er nog eens een miljard bovenop doet.”
“De EU-Afrika strategie is er niet op uit de Europese naties te versterken, integendeel”
De EU wil nu nieuwe grondvesten leggen voor een economisch partnerschap met Afrika, dat inzet op solidariteit en coöperatie. Dit partnerschap zal dus migratie bevorderen en de EU zal migranten alle rechten toekennen. De grondslag daarvoor is zogenaamd dat Europa en Afrika een gemeenschappelijk verleden en toekomst hebben. Het voorstel stelt dat alle bepalingen van het VN-Migratiepact door alle lidstaten goedgekeurd zijn, wat vandaag zeker niet het geval is. De verwachting in de EU-Afrika–strategie van de Europese Commissie gaat uit van aanvankelijk maar liefst 60 tot 70 miljoen migranten uit Afrika, zonder hun kinderen mee te tellen. “En de Commissie durft haar eigen strategie zelfs niet aan een effectbeoordeling onderwerpen”, voegt De Man toe.
Zoals in elk voorstel van de Commissie staat ook deze tekst bol van gedweep met een onbetaalbare Green Deal en onrealistische verwachtingen inzake ontwikkelingshulp. De ID-fractie stelt daarom met een alternatieve resolutie voor de pijnpunten in de relatie met Afrika resoluut aan te pakken. “Wij pleiten zo voor het verbinden van voorwaarden aan ontwikkelingshulp, in combinatie met gerichte programma’s om Afrikaanse landen duurzaam onafhankelijk te maken en een lokale aanpak van vluchtelingenproblematiek met technische bijstand van de EU-lidstaten”, besluit De Man. “En tot slot een verbetering van het vermogen van Afrikaanse landen om de problematiek van de overbevolking aan te pakken.”
