Wie afgelopen weekend de choquerende reportage las van zes Brusselse politieagenten weet intussen hoe het eraan toegaat in de Brusselse centrumgemeenten. Bruut geweld tegen politie en onverholen straatterreur is er dagelijkse kost. Een repliek van groene excuustruus Luckas Vander Taelen kon dan ook niet uitblijven. In een opzienbarend opiniestuk legt het groene parlementslid nog maar eens de vinger op de zere wonde.
“Molenbeek is de Bronx niet”
“Agenten die in de val gelokt worden door georganiseerde bendes, agenten die buiten hun diensturen geïntimideerd worden, dat kun je niet langer ongestraft ‘faits divers’ noemen die eigen zijn aan de grootstad.” Terecht wijst Vander Taelen op de enorme politieke (on)verantwoordelijkheid van de Brusselse gemeentebesturen. Zo beschrijft hij hoe twee jaar geleden bewoners van een appartementsgebouw in Molenbeek vergeefs de brandweer belden bij een uitslaande brand. De hulpdiensten waren echter wantrouwig geworden na valse oproepen waarbij ze in een hinderlaag werden gelokt. De reactie van Moureaux was voorspelbaar: “Molenbeek is de Bronx niet.”
Vander Taelen: “Inderdaad, in de Bronx is het ondenkbaar dat politiemensen bekogeld zouden worden met scherp geslepen kasseistenen zoals twee weken geleden gebeurde in Anderlecht. Brusselse burgemeesters kijken liever de andere kant uit als weer enige agenten het ziekenhuis worden ingeslagen, stelt Vander Taelen verbolgen. “Ze zijn meesters in de kunst van het relativeren. De uitspraak van burgemeester van Brussel Freddy Thielemans dat een overval met kalasjnikovs in het centrum van de hoofdstad van Europa niet meer is dan een fait divers, zal hem – hopelijk – tot het einde van zijn carrière blijven achtervolgen.”
Maghrebijnen
De nakende verkiezingen geven alvast weinig hoop. “In het licht van de komende gemeenteraadsverkiezingen willen zij koste wat het kost vermijden hun kiespubliek te mishagen. In de Brusselse centrumgemeenten is een groot deel van de bevolking van Maghrebijnse origine. Daarom zijn lokale bestuurders geneigd zich zeer terughoudend op te stellen bij problemen met allochtone jongeren. Want snel wordt men er vanuit politiek correcte hoek van beschuldigd een bevolkingsgroep te ‘stigmatiseren’,”aldus het Groen-parlementslid.
Volgens Vander Taelen is het tot slot tijd dat men de angst laat varen om de dingen bij naam te noemen. “Problemen benoemen heeft niets met stigmatisering te maken. Wel integendeel. (..) “De verantwoordelijkheid (van allochtone jongeren) blijven afwentelen op ‘de maatschappij’ is niet langer houdbaar.”
Schuldbekentenis
Een oproep die ietwat vreemd klinkt vanuit een hoek die jarenlang al het mogelijke heeft gedaan om het debat in de kiem te smoren. Hoe dan ook: als schuldbekentenis kunnen de uitspraken van Vander Taelen tellen. Zijn partij zit in de Brusselse regering, heeft schepenen in verschillende Brusselse gemeentebesturen en behoort federaal tot de ‘institutionele meerderheid’.
Een schuldbekentenis uitspreken is één zaak, er consequenties aan verbinden een andere.
