In zijn beleidsverklaring voor het Brussels Hoofdstedelijk Parlement haalde Brussels minister-voorzitter Rudi Vervoort fel uit naar wat hij ‘Brusselbashing’ en fake news over Brussel noemt. Het Vlaams Belang stelt echter vast dat Vervoort daar enkel maar een misplaatste goednieuws show en wat aankondigingspolitiek tegenover plaatst.
De aankondiging van 300 miljoen euro voor een vierjarenplan voor de renovatie van sociale woningen is zo’n lachertje. De realiteit is dat de vraag naar sociale woningen dubbel zo hoog is als het aanbod. De wachtlijst telde in 2016 maar liefst 48.804 gezinnen. Dat betekent dus dat er meer gezinnen op een wachtlijst staan dan dat er gezinnen effectief ook een sociale woning betrekken; om nog maar te zwijgen van de ronduit miserabele staat waarin het merendeel van deze woningen zich bevindt. De plannen die bij het begin van de legislatuur werden opgesteld om de wachtlijsten voor de sociale woning in te perken waren op zich reeds bijzonder weinig ambitieus. Maar helaas blijken zelfs weinig ambitieuze plannen nog te hoog gegrepen voor deze zogezegd ‘sociale’ regering.
Ook het hoerageroep over de Brusselse economie lijkt het Vlaams Belang misplaatst. Vervoort pakt trots uit met 4.000 nieuwe bedrijven in Brussel. Wat er niet bij wordt verteld: er werd in Brussel 40 procent minder kantoorruimte verhuurd en verkocht. Wat er niet wordt bij verteld: dat getal van 4.000 netto nieuwe bedrijven is niet significant hoger dan andere jaren. Wat er ook niet wordt bij verteld: er gingen het voorbije halfjaar 1.326 ondernemingen failliet, het op een na hoogste cijfer ooit en 39,7 procent meer dan in de eerste helft van 2016. Maar daarop wijzen valt volgens de Brusselse regering waarschijnlijk ook onder Brusselbashing.
Ook de aanpak van de armoede in Brussel is een jaarlijks terugkerend riedeltje in de louter aankondigingspolitiek van de regering Vervoort. Vlaams Belang fractievoorzitter Dominiek Lootens: “4 op de 10 kinderen in Brussel worden geboren in een arm gezin. Meer dan een kwart van die gezinnen leeft zelfs in diepe armoede. En dat is geen fake news, dat is geen Brusselbashing, maar dat is de bittere werkelijkheid! Dat zijn werkelijk beschamende cijfers. En toch blijft Brussel met alle plezier de armoede van over de hele wereld te importeren. Soms lijkt het wel of sommige politici niets liever zouden willen dan dat Brussel een tweede Calais wordt.” Of om Brussels staatssecretaris Debaets te citeren (De Redactie, februari 2017): “De statistieken blijven nagenoeg constant, omdat er steeds nieuwe mensen hun geluk komen beproeven in Brussel. We zullen deze nieuwkomers altijd kansen blijven geven.”
Kortom: het Brussels beleid is er dus niet op gericht om de import van armoede te stoppen en Brussel en de Brusselaars naar een hoger niveau te tillen, maar integendeel om de doelbewust geïmporteerde armoede een aalmoes toe te stoppen.
